Οι περισσότεροι θεωρούν πως τα Μαθηματικά είναι ένα μάθημα ψυχρό και τεχνικό, που διδάσκει τύπους με αφηρημένα σύμβολα, τα οποία, επί πλέον, δεν πρόκειται να συναντήσουμε ποτέ στην καθημερινή μας ζωή. Αρκετοί μάλιστα, ενίοτε και συνάδελφοι διαφορετικών ειδικοτήτων, εκφράζουν με κάθε ευκαιρία τη δυσφορία τους ή και τη φοβία τους με έντονο τρόπο, που επηρεάζει αρνητικά όσους (υποχρεωτικά) διδάσκονται ακόμη στο σχολείο τα Μαθηματικά. Όμως, όταν κάποιος ξεπερνά αυτά τα εμπόδια και καταφέρνει να τα προσεγγίσει διαφορετικά, συναντά γοητεία και ομορφιά! Ειδικά δε όταν διασυνδέει τις απλές μαθηματικές έννοιες με τον ίδιο του τον εαυτό και με κάθε λογής πρόβλημα υπαρξιακό.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα κείμενα που έγραψαν μαθήτριες του σχολείου μας, με αφορμή το άρθρο του αείμνηστου Ντενί Γκετζ με τίτλο "Μόνος μέσα στη σφαίρα", που περιέχεται στο βιβλίο του "Το δωρεάν δεν αξίζει πλέον τίποτα", από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ.
Από την έννοια της σφαίρας και τον μαθηματικό της ορισμό, ο Ντενί Γκετζ περνάει στον πιο "κοντινό γείτονα" του καθενός, που δεν είναι παρά ο ίδιος ο εαυτός!